Geschiedenis van de fanfare

1872-1945 

 

1872-2012, 140 jaar fanfare Herenthout ! 
Dit kan voor onze redactie niet onopgemerkt voorbij gaan. We maakten dan ook van de gelegenheid gebruik om eens even in het archief te duiken. Deze fantastische ontdekkings-tocht over de geschiedenis van onze fanfare hebben we voor u in een 3-delige reeks neer geschreven. In dit eerste deel bekijken we de periode 1872-1945.

De Wimpegalm

 
Het begon allemaal in 1870, een jaartal dat geschiedenis heeft gemaakt. Oorlog in West-Europa. De Pruisen hebben de Fransen verslagen. Een paar honderd kilometer ten noorden, te Herenthout, was men vredelievender. Men leefde er rustig tussen heide en dennen. Radio- en T.V.-berichten verstoorden toen de rust nog niet, GSM en internet waren nog lang niet uitgevonden. Men zong en danste er nog de oude Kempische volksliederen. En toch voelden onze voorouders een drang naar schoonheid en kunst: er ontbrak hen wat, er werd gedacht aan zang en muziek! En zo kwamen zij tot de stichting van zangmaatschappij “De Wimpegalm”. In teksten van die tijd wordt het als volgt beschreven: 

“Onze gemeente, onder opzichten van akkerbouw en koophandel, met recht als eene der schoonste en belangrijkste der Kempen gerekend, moest nochtans wat muziek en muzikale maatschappijen betreft, voor vele kleine gemeenten het hoofd buigen. Ja, die mangel werd bestadigd en enige welwillende mannen met goede en edele inzichten begaafd, stelden alles in’t werk om die leemte aan te vullen. Hunnen pogingen bleven niet vruchteloos. Immers de zangmaatschappij “De Wimpegalm” kwam tot stand.”
 

Ontstaan van de fanfare

 
Er werd gezongen en gerepeteerd, maar dat voldeed hen niet meer. En zo werd de zangmaatschappij in 1872 vervangen door een fanfare. Fanfare Sint-Pieter was geboren. Het waren oud-burgemeester Frans Van den Eynde, geholpen door een groot aantal families die de jonge fanfare op gang brachten.  In het archief vinden we nog een lijst van spelende- en ereleden opgesteld op 27 april 1873. Hierin de namen: Bossaerts, Dieltjens, Bosmans, Tessens, Verhaegen, Cambré, Bruynseels, Wouters, Op de Beeck, Van Dijck, Heyelen, Verheyen en nog zoveel andere die wij de werkelijke stichters kunnen noemen. Frans Van den Eynde werd als eerste voorzitter aangesteld.
 
       
Frans Van den Eynde - 1e voorzitter               Baron van Reynegom de Buzet 
 
In 1873 schonk baron van Reynegom de Buzet een prachtige standaard aan onze fanfare.  In het Kempenland van die tijd vinden we nog de toespraak van onze toenmalige voorzitter aan de baron die als ere-voorzitter werd gehuldigd: 
 
“De vooruitgang kent geene palen; de zang-maatschappij, na een tweejarig bestaan, werd in een fanfarengenootschap herschapen. In 1871 stemde men haar algemeen reglement en tot genoegen van iedereen werdt gij, Mijnheer de Baron, die reeds tot Ere Voorzitter van den Wimpegalm waart aangesteld, tot ditzelfde verheven eerambt der Fanfaren uitgeroepen... Heden vereert gij ons dien heerlijken standaard, dit prachtig juweel waarover al de leden des gemeenschaps, ja gansen Herenthout, zich met u roemen.  Mijnheer de Eerevoorzitter, wij aanvaarden dit edel geschenk met de oprechtste erkentenis, en wij hopen, dat die heerlijke standaard, eene reeks van jaren, met eer op schoone feesten en plechtigheden prijken moge.”
 

“Koninklijke” bij de besten van het land

 
Van in de eerste jaren van haar bestaan, nam de fanfare al deel aan festivals.  Aan de standaard bengelen medailles van Aarschot 1873, Herentals 1875, Antwerpen 1892, Brussel 1900. De inhuldiging van een tramlijn ging in die tijd met grote festivals gepaard. Zo hebben we een medaille van Itegem 1887 en van Westerlo 1890. In 1884 begon men ook met toneelopvoeringen te organiseren. Ook hierin kreeg onze fanfare naam. In 1896 werd Fanfare Sint-Pieter door Koning Leopold II tot “Koninklijke” benoemd. Als dirigenten hadden wij in die tijden: Jan Ceulaers, Van den Eynde, Louis Denijs, Deck en De Bruyn.
 
Dat het muzikale peil reeds hoog stond, bewijst de waarde van de dirigenten.  Bijzonder De Bruyn, een pionier van de volksmuziek in de Kempen, die de beste korpsen van het land dirigeerde, en Frans Van Havenberghe, een kunstenaar van uitzonderlijke waarde. Met Frans Van Havenberghe behaalde onze fanfare in 1910 te Neerpelt het hoogste aantal punten van alle korpsen. Herenthout behoorde nu tot een van de beste fanfares van het land. Dit was onder het voorzitterschap van notaris Frans Puls die in 1903 de heer Van den Eynde opvolgde.

In het archief vonden we ook nog een volledig intacte versie van het reglement dat in 1905 werd uitgeschreven. Enkele leuke en opmerkelijke artikelen uit deze tekst willen we u zeker niet onthouden. Artikel 1: Het Genootschap voert den naam van “Koninklijke Fanfaren St. Pieter van Herenthout”  Het heeft noodzakelijk ten doel de beoefening der toonkunst en het onderling vermaak der leden.  Artikel 29: De boeten voor de repetitiën te heffen zijn de volgende: die na de naamafroeping komen fr. 0,10; die na de tusschenpoos komt fr. 0,20; die zich verwijderen na de tusschenpoos fr. 0,20; die teenemaal afwezig blijven fr. 0,30. Deze boeten zullen op de volgende repetitie door den boetmeester der muziekanten moeten ingebeurd worden.   Artikel 32: Jaarlijks op het einde der maand November zal er overgegaan worden tot de aanbesteding van het repetitielokaal en de Feest van Verloren Maandag … Degene die daaraan deelnemen moeten over eene ruim genoegzame zaal of plaats beschikken om alle gemak aan de leden te verleenen.  
 

 

De toneelafdeling

 
Gedurende de eerste wereldoorlog werden alle activiteiten stilgelegd. Na de eerste wereldoorlog moest veel terug begonnen worden. In 1921 volgde notaris August Puls zijn vader als voorzitter op. Met zijn broeder Raymond Puls, die dirigent werd, kwam de fanfare na een moeilijke periode er terug bovenop. Er volgde een bloeiende periode. Er werden jong muzikanten gevormd en het ledenaantal steeg in 1930 tot 59 muzikanten. Bijzonder de toneelafdeling boekte in die tijd grote successen. De namen Van Tolhuyzen, Torfs, De Schutter, Vermeiren, Hoegaerts, Mans, Aerts e.a. op de affiche zorgden steeds voor “volle bak”.  We denken aan de jaren 1925-35, de tijd van de grote drama’s en na de tweede wereldbrand aan de beroemde operettes, welke telkens met groot succes werden vertolkt. 
 
Click op een van onderstaande affiches om ze te vergroten.
 
      
 
Voorzitter August Puls overleed in 1931, diep betreurd door leden en muzikanten. De heer Jos Schoeters, ondervoorzitter, volgde hem op en besteedde zijn beste krachten om de fanfare op peil te houden. In 1937 werd hij opgevolgd door advocaat Carl Verachtert. Het volgende jaar 1938 werd deelgenomen aan de muziekwedstrijd te Oostmalle waar een eerste prijs in 1e afdeling behaald werd zowel in korps- als mars- wedstrijd, onder leiding van Raymond Puls. Onder voorzitterschap van meester Carl Verachtert ging de fanfare van de ene triomf naar de andere, het werd de glorietijd voor de Koninklijke Fanfare Sint-Pieter.
Fanfare Sint-Pieter - 1935
 
1939 mobilisatie, 1940 oorlog, 1944 bevrijding, maar alles was weer terug te beginnen...
 
Uit “Toespraak van de voorzitter bij de overhandiging van de standaard” - 1873, “Korte geschiedenis van de Kon. Fanfare St. Pieter – Herenthout” – 1954, “De Koninklijke Fanfare Sint-Pieter van Herenthout Jubileert (100 jarig bestaan) – 1972.
 

1945-1972 

 

Na de oorlog werd met moed de taak aangevat om terug met degelijke muziek te kunnen uitpakken. Raymond Puls gaf in 1946 zijn ontslag als chef en werd opgevolgd door de heer Jos Jacobs. Hij legde de grondslag van de definitieve muzikale opgang van onze vereniging. Zijn bijzondere aandacht wijdde hij aan de jonge muzikanten om de bezetting te versterken. Er werd terug deelgenomen aan wedstrijden oa. te Itegem in 1952 met een 1e prijs in 2e afdeling. Gedurende de voorbereiding van de concours te Pulle in 1953 werd dhr. Jacobs door ziekte getroffen en was hij genood- zaakt de dirigeerstok door te geven aan dhr. Georges Follman. Hij nam de leiding over en behaalde met de fanfare in Pulle een 1e prijs in 1e afdeling, met lof van de jury.
 

Naar de hoogste afdeling

 
Dat onze fanfare met Georges Follman de geschikte
dirigent gevonden had, werd snel duidelijk. In amper 5
jaar slaagde Follman er in 1957 in om onze fanfare van
1e afdeling naar ereafdeling te loodsen. Dit was in die
tijd de hoogste afdeling. Tevens werd in 1959 ook voor
het eerst deelgenomen aan het Nationaal muziek
tornooi te Antwerpen, waar een eerste gouden
medaille werd behaald. In de nationale tornooien
waren de normen heel wat strenger dan in de
provinciale tornooien. De gouden medaille werd toegekend bij het behalen van 90% van de punten. Het behalen van de gouden medaille werd nog verschillende keren herhaald onder andere in 1964, 1967, 1972, 1976, 1980 en 1984.
 

Georges Follman

 
Georges Follman werd geboren op 16 juni 1920 te Antwerpen. Hij was van opleiding violist, maar leerde later ook piano, alto en klarinet spelen. Hij wilde gewoon van alles op de hoogte zijn. Rond 1950 begon zijn aandacht naar het blaasorkest te gaan. Na enkele jaren dirigeerde hij zes blaasorkesten uit de hoogste afdelingen waaronder ook dat van Herenthout.
 
In 1956 nam Follman het zeer kleine muziekfonds Scherzando over dat nauwelijks 35 werken telde. In 1979 telde het fonds al zowat 1100 blaasmuziekwerken. In 1966 kon onze dirigent de Gemeentelijke Muziekschool in Herenthout uit de grond stampen. Ze werd in 1969 officieel erkend en telde in 1978 zowat 800 leerlingen. Toen moest hij het directeurschap opgeven.
 
In 1972 mag onze dirigent als gastdirigent van de Self Defence Marine Tokyo-Band optreden in de Shibuya-Hall, een van de mooiste en grootste concertzalen van Tokio. Hij brengt er oa zijn “Eerste symfonie voor blaasorkest”.
 
In 1975 zal hij ook het Kempisch Jeugdfanfare Orkest stichten. Met dit orkest, bestaande uit een zeventigtal jongens en meisjes uit een twaalftal Kempense gemeentes (waarvan ook velen uit Herenthout), behaalde hij talrijke successen in België, Nederland en de USA. Ook een plaatopname getuigt van de kwaliteit van deze groep.
 
En dat de samenwerking met onze fanfare steeds opperbest is verlopen, getuigt een interview met hem in 1987: “De beste dirigent kan maar resultaat bereiken als zijn korps met hem meewerkt”. Hij noemt onze fanfare - op dat moment nog de enige onder zijn hoede - zijn ‘elitekorps’.
 

Operettes en showavonden

 
Van 1946 tot eind jaren ’50 werden door de
fanfare van Herenthout ook vele operettes
georganiseerd. Een deel van de muzikanten uit
onze fanfare werd dan aangevuld met stijkers.
In het Nieuwsblad van ’59 lezen we: “Sinds
 1946 worden in Herenthout de befaamde
operettes van E. Kaimann, P. Abrahams,
Benatszky, e.a. gespeeld. Denken wij in dit
verband maar terug aan : ‘Czardasvorstin’, ‘De
bloem van Hawaï’, ‘Victoria en haar Huzaar’,
‘Het blauwe Masker’, en dan dit jaar: ‘Gravin
Maritza’. (...) Ook dit jaar zijn het Jozef en Rosa
De Schutter, die met brio de hoofdrollen
vertolken. Rosa als gravin Maritza en Jozef als graaf Tassilo. (...) Een prestatie die zeker ook niet over het hoofd mag worden gezien, is die van mevr. Vandenbosch met haar Balletgroep. (...) Zoals telkenjare worden de muzikanten geleid door E. Dercon, ontwierp R. Bosschaerts de decors, zorgde M. Mirris voor de zang en St. Berrevoets voor de grimage. Opgever is L. Van Gestel en de algemene leiding berust bij St. Mans.
 
Vanaf de jaren ‘60 gingen de operettes geleidelijk aan over in showavonden met lichte muziek, zang en dans, en met gastoptredens van oa. Rosa en Jozef De Schutter, Anita Verswijvel, het Cordovox-ensemble van Frans Meulemans en de balletgroep van turnkring “Blijf Jong”.
 
Koninklijke fanfare Sint-Pieter Herenthout 29-12-1959
 
In 1962 bestond onze fanfare uit 55 musicerende leden waarvan de gemiddelde leeftijd beneden de 30 jaar lag. Dit was te danken aan de jeugdwerking van die tijd. Jan Troonbeeckx en Charel Janssens vertellen hoe ze begin de jaren ‘50 met een 30-tal beginnende muzikanten gestart zijn: “We waren een jaar of 12. Muziekschool bestond toen nog niet. We kregen 1 jaar solfège (notenleer) van onder-chef Paul Vermeiren.  Praktijklessen op het instrument werden gegeven door Jef Bekers. De lessen gingen door in het café De Lux. Vanachter in de zaal stond toen nog nen toog. De ‘Zwitser’ (Jef Bekers) stond achter den toog en wij zaten voor den toog. We durfden niks te zeggen, hij was eigenlijk wel streng. En als er iemand niet aan’t opletten was, durfde hij wel eens met een schotelvod te smijten. Om bij de ‘grote fanfare’ te mogen meedoen, moest er gestemd worden. Alle muzikanten mochten hun stem uitbrengen.”
 

Gastdirigenten

 
In 1965 kwamen de beste Vlaamse dirigenten en componisten hun eigen werk dirigeren bij onze fanfare. Er was grote belangstelling en alle zitplaatsen waren ingenomen. In de voormiddag werd aan de gastdirigenten de gelegenheid gegeven om gedurende een kwartier kennis te maken met onze muzikanten. Heel de avond stond in het teken van de eigentijdse blaasmuziek. Deze muziekavond bevestigde de waarde van de muzikanten en de dirigent van Sint-Pieter. Het was een ware hoogdag waarover men nog lang zou praten en een prestatie die niet snel zou worden nagedaan. Het concert werd integraal opgenomen door de toenmalige B.R.T.
 

Naar het eeuwfeestjaar

 
1972, in de donkere schaduw is het eeuwfeestjaar begonnen... In het jaar dat onze fanfare 100 wordt, overlijdt voorzitter Meester Carl Verachtert. Hij was van 1937 tot 1972 onafgebroken voorzitter. “In de periode na de tweede wereldoorlog, heeft hij van de Koninklijke Fanfare Sint-Pieter, dé muziekvereniging van Herenthout gemaakt, t.t.z. waar ieder, zonder onderscheid, thuis hoort.”
 
Ondervoorzitter René Bossaerts volgde de heer Carl Verachter op als voorzitter.

 

1972-heden

100 jaar fanfare

Het was onder het kersverse voorzitterschap van René Bossaerts dat onze fanfare het 100-jarig bestaan uitgebreid vierde. Het feestprogramma begon in mei met oa. het optreden van een 15-tal bevriende verenigingen, een non-stop modeshow en ongetwijfeld een van de hoogtepunten: het optreden van de Muziekkapel van de Belgische zeemacht en het optreden van Het Ballet Van Vlaanderen. Dit alles gebeurde in een grote tent aan de Itegemse Steenweg.  Volgens secretaris Juul Bouwen was het trouwens niet zo moeilijk om het Ballet in Herenthout te krijgen. De voorzitter van het Ballet woonde in Herentals en had bij de vraag om te mogen optreden in zijn stad bot gevangen. Een uitnodiging vanuit Herenthout nam hij dan ook maar al te graag aan. “En veel hadden die mannen nie nodig zne. Ne goeie planchet was het belangrijkste. Zelfs aan de kleedkamers stelden ze nie veel eisen. Een ‘storreke’ was genoeg. Wij zijn dan bij Ledegen wa gordijntjes gaan bestellen en ’t was ok. De tent was trouwens betaald door het ministerie.” vertelde Juul Bouwen. Over de Belgische zeemacht was de secretaris iets minder vol lof : “Die mannen kwamen aan om 17:00, dus wij hadden een koffietafel voorzien. Maar dat was hen duidelijk te min. Ze zijn dan zelf ergens ander gaan dineren en wij hebben de rekening gepresenteerd gekregen”. 1972 was ook het jaar waarin voor het eerst het familievoetbaltornooi werd georganiseerd in samenwerking met KFC Herenthout. Dit is tot op heden (40e editie) een van de activiteiten die voor een groot deel van de inkomsten zorgt.

Het allereerste Sint-Pieter Klokje dateert van 1973. Helaas moet men hierin reeds het droeve nieuws melden dat René Bossaerts op 23 november 1973 is overleden. Emiel Dercon neemt zijn plaats in als voorzitter.
 
Cultuurprijs en nieuwe vlag
 
In 1982 wordt door de Cultuurraad in Herenthout voor het eerste een Cultuurprijs uitgereikt. Er waren 4 kandidaten, maar het was onze fanfare die de eerste prijs wegkaapte. Onze bekroonde fanfare ontving deze prijs omdat ze voor de zesde keer deelnamen aan het Nationaal tornooi van de stad Antwerpen en er zesmaal een gouden medaille behaalden. Hetzelfde jaar wordt bij de viering van 110 jaar fanfare een grote tentoonstelling georganiseerd en wordt met een misviering de nieuwe vlag (geschonken door het gemeentebestuur) ingewijd. De oude vlag dateerde al van 1956. In 1982 geeft Emiel Dercon het voorzitterschap door aan Fans Horemans.
 
Allerlei activiteiten
 
In deze periode worden er allerlei activiteiten georganiseerd. Naast de klassieke concertenreeks, voetbaltornooi, teerfeest en ondersteuning van allerhande optochten, kenden we ook nog de pannenkoekenbak, bloemenshow, het Sinterklaasfeest en regelmatig werden ook films in de Lux gespeeld. Als we aan Frans Horemans vragen welk voor hem het mooiste moment is geweest, dan kan hij er niet direct een uitkiezen. “Ik heb vele mooie momenten gehad bij de fanfare en zou er gerust een boek kunnen over schrijven. Ik wil hierbij ook even benadrukken dat al die evenementen die tijd gratis waren voor leden, ereleden en muzikanten. Zelfs het teerfeest”. Naar verluidt werd de kop met hersensaus persoonlijk door Frans en Marcel voorbereid. Ze waren er soms volle 3 dagen aan bezig.
Eind ’87 werd dirigent Follman ernstig ziek. De keuze voor zijn opvolger viel op 37 jarige Nico Neyens, die op 7 januari 1988 zijn eerste repetitie gaf, en reeds een eerste concert op 27 maart 1988. Gedurende 12 weken had dirigent Nico Neyens zich intens ingezet om van het Palmenconcert een muzikaal hoogtepunt te maken. Een zeer moeilijke opdracht want om zich na 35 jaar Follman aan te passen aan de nieuwe dirigent, had de fanfare toch wel enige tijd nodig. Nico trachtte zijn eigen stempel te drukken op het concert. Op het programma
stond heel wat nieuw werk. Toch werden ook enkele stukken, waarmee Sint- Pieter scoorde tijdens het Provinciaal- en Nationaal Tornooi ten gehore gebracht. De fanfare pakte dubbel goud en haalde daardoor ook zijn 8e gouden medaille.
 
600 muzikanten in Herenthout
 
Na vieringen voor 100/105/110/115 en 120 jaar, was er in 1997 ook de viering voor 125 jaar fanfare. (Het Volk, 18-19/10/1997) "Tien fanfares, zeven harmonies en het seniorenorkest van Fedekam toonden zich bereid om naar aanleiding van het 125-jarig bestaan de Herenthoutse Sint-Pieters fanfare luister bij te zetten. Volgens secretaris Juul Bouwen kom je gemakkelijk aan gemiddeld 35 spelende leden per muziekkorps. Er zakken bijgevolg zaterdag en zondag meer dan 600 muzikanten af naar het stoetersdorp" Met 60 musici, van wie een tiental jongeren in opleiding, was de Sint-Pietersfanfare toen een van de grotere korpsen uit de regio. Het was ook voor dit feestjaar dat Jozef De Schutter zijn Sint-Pietersmars componeerde, wat hem het jaar daarvoor al de cultuurprijs van de cultuurraad had opgeleverd.
 
Van Feitelijke vereniging naar VZW
 
Begin ’97 overleed ondervoorzitter Stan Mans en drie weken voor de viering van 125 jaar diende Frans Horemans zijn ontslag in. Hij was 15 jaar voorzitter van de fanfare geweest. Er moest nu een nieuwe geschikte man gevonden worden. “Er zijn er genoeg die willen, maar de verantwoordelijkheid schrikt hen af. Een voorzitter moet steeds present zijn en zich geregeld laten zien" vertelde Juul Bouwen aan de krant.
 
Het was uiteindelijk Jef Horemans die tot voorzitter verkozen werd. Onder zijn voorzitterschap wordt onze fanfare omgevormd van een Feitelijke vereniging tot een VZW. In een Feitelijk vereniging zijn de leden met persoonlijk vermogen aansprakelijk voor evt. schulden van de vereniging. Een VZW kan mits voldaan aan bepaalde voorwaarden, een eigen rechtspersoonlijkheid verkrijgen. Alle bestuursleden maken deel uit van de VZW. De statuten, de naam, de voornaam, het beroep en de woonplaats van de bestuursleden worden als dusdanig dan ook gepubliceerd in de bijlagen van het Belgische Staatsblad.
 
In 2006 liet dirigent Nico Neyens aan onze fanfare weten dat de tijd rijp was om, na 18 jaar dienst, op zoek te gaan naar een nieuwe dirigent. Hijzelf had de kans gekregen om een groot korps net over de Nederlandse grens te leiden en zou voortaan wat meer in de jury gaan zetelen. Geheel tegen de traditie in besloot het fanfarebestuur om de keuze van de dirigent in handen te geven van de muzikanten.  Uit een grote selectie werden 4 kandidaten geselecteerd om een oefen-repetitie te houden: Jochen Van Laere, Ive Bellens, Patrick Milbou en Patrick Van Den Eynde. De muzikanten mochten dan rechtstreeks hun stem uitbrengen voor één van deze dirigenten. Het was Patrick Milbou die bij de meeste muzikanten op 1 stond en tot nieuwe dirigent werd verkozen.
 
In 2009, na 16 jaar bestuurslid waarvan een groot deel als voorzitter, bedankte Jef Horemans voor de jarenlange fijne samenwerking. “Ik ben fier dat ik voorzitter mocht zijn van zulke mooie fanfare.” Als je hem vraagt naar zijn mooiste herinnering, antwoordt hij “Wat mij het meeste deugd deed was dat de fanfare op 1 januari me thuis kwam ophalen. Het was een hele eer om de fanfare thuis te mogen ontvangen. Waar, in welke gemeente kan je trouwens 30-40 leden en muzikanten op 1 januari - het familiemoment bij uitstek - mobiliseren om dan samen het verenigingsleven te vieren.” De laatste jaren van zijn voorzitterschap was het echter (te) hard werken. “Er waren te veel activiteiten voor het beperkt aantal overgebleven bestuursleden en ik was 2-3 avonden per week bezig met de fanfare. Het was overleven. De ene activiteit was nog maar net gedaan, of we waren al met de andere bezig.” Met zijn ontslag wou hij duidelijk een signaal geven. Het ging niet goed met het bestuur van de fanfare en er moest en zou dringend versterking komen.
 
De handen uit de mouwen
 
De boodschap was duidelijk begrepen. Na een formele rondvraag ter goedkeuring van het voorzitterschap, aanvaardde Francis Van Beylen, die al sinds 2003 secretaris was, om de fakkel over te nemen. De familie Van Beylen was al altijd nauw betrokken bij de fanfare van Herenthout: "Mijn grootvader langs moederszijde, Jef Dercon, speelde bugel. Ons vader, Jef Van Beylen, was een echte supporter. Hij was ooit bestuurslid. Mijn moeder is fier dat haar zoon nu voorzitter is. Ze had me ooit gezegd: “Zorg dat de fanfare niet kapot gaat!"

De ernst van de situatie was tot ieder doorgedrongen, en er boden nog verschillende mensen hun diensten aan om een handje toe te steken. Het bestuur groeide terug aan tot een 10-tal leden en er zijn verschillende werkgroepen opgericht waaronder die van ons blad, ‘Het Sint-Pietersklokje’.

Concours Van Bornem

In 2011 trokken we met 47 muzikanten naar de vierjaarlijkse provinciale wedstrijd, de ‘concours’ in ons jargon. We hadden maandenlang ernstig gewerkt aan het lange stuk “The Tales of the Fens’ van Leon Vliex. Dirigent Patrick Milbou had er de zweep op gelegd. De maandag vooraf waren we met z’n allen al gaan repeteren in het lege cultuurcentrum van Bornem.
Die zondag 20 november was het niet anders. Ons inspeelstuk ‘Riviera dei Fiori’ klonk voor een praktisch lege zaal. Onze aanzet van de ‘Fens’ mocht er zijn. De stukken gingen vlot. Ons tweede grote stuk, ‘Atropos’ van Kevin Houben, liep goed. Na ruim twintig minuten spelen sloeg Patrick onze slotnoot af. Bij de prijsuitreiking verraste de juryvoorzitter de hele groep met zijn aankondiging: “Koninklijke Fanfare Sint-Pieter uit Herenthout, uitmuntendheid, met 92%!” We ontploften letterlijk. Jurylid Jan Hadermann schreef in zijn beoordeling: “Mooie fanfare, prima uitvoeringen, scherp de kleine schoonheidsfoutjes nog aan.”

Concertreizen

Jaarlijks maken we één reis, op de eerste zondag van september. In 2012 trokken we naar Hasselt, om er een concertje te blazen in de praktisch lege abdij van Herkenrode. In 2014 speelden we in Brussel, op de Esplanade naast de Albertinabibliotheek. In 2015 namen we de kiosk op de Antwerpse Groenplaats in; in 2017 speelden we op het OLVrouweplein in Maastricht en in 2018 op de Vrijdagmarkt in Gent.
Voor 2020 staat Leuven op het programma (indien het corona-virus geen roet in het eten gooit).
Sommige jaren (2016, 2019, …) stappen we die eerste zondag van september op de fiets en verkennen we de mooiste plekjes van Herenthout, met geregeld een muzikale stop.

Traditie verder gezet

Traditie verder gezet …
Onder voorzitter Francis Van Beylen hield de fanfare Sint-Pieter haar traditionele activiteiten in stand. Hierbij denken we onder meer aan op 1 januari elkaar nieuwjaar te wensen (gevolgd door de verkenning van enkele cafés). Daarnaast zijn er : het teerfeest dat begint met een mis voor onze vereniging, de concerten op Palmenzondag (en –zaterdag), het spelen tijdens het ‘Frühstücken’ van de brandweer, het opluisteren van de mis ter ere van onze patroonheilige Sint-Pieter (en Paulus), het familie-voetbaltornooi (dat nu vervangen wordt door een ‘familiedag’), een viswedstrijd, een restaurantdag, rondtrekken met de kermis en de braderij, het najaarsconcert, enzoverder …
Illustraties: VERSCHILLENDE AFFICHES VAN VORIGE PALMENCONCERTEN
De fanfare speelt ook in op gemeentelijke initiatieven, zoals de nieuwjaarsdrink op de Markt, de 21 juli-viering, de Dag van de Burger en af en toe een vrijetijdsbeurs enzovoort …

(illustratie: foto Milbou, zie Klokje jaargang 2016)
Dirigent Patrick Milbou toonde zich bijzonder creatief. Hij presenteerde voor de Palmenconcerten jaarlijks een nieuw thema, zoals Afrika, het Heelal, … of bedacht het “Trippelconcert” (waarbij de fanfare op twee plaatsen speelde en het close harmony-koor Jubilé de trippel rond maakte). In 2008 en 2016 bracht hij verschillende verenigingen samen in een grote tent. In 2008 werkte de fanfare samen met het koor Sint-Lutgardis en de toneelgroep Poco Crescendo. De opvoering van 2016, “Ooit Weer? Nooit Meer!” rond Wereldoorlog I, ontving dat jaar de Herenthoutse Cultuurprijs. Dank zij Patrick kleurden we buiten de lijntjes met extra activiteiten, zoals een ‘Kapellekensbaan’ (2015) (een fietstocht langs enkele Herenthoutse kapellen met koor St-Lutgardis), enkele concerten gericht op de kinderen van de lagere scholen zoals “Sinterblaaskampoentje”, het “Spooktaculair concert” (Halloween) of “Huirtuit Bovenal“ (carnaval) …
En natuurlijk zette de fanfare zich in voor de goede zaak, met optredens tijdens Levensloop (Kom op tegen Kanker” of “Stemmen voor Ethiopië” in Herentals.

Concours in Heist-op-den-Berg

Na rondvraag bij de muzikantjes In het voorjaar van 2015 krijgt onze jeugdband de naam JOLO. Dieter Dresselaers ontwierp het logo
Illustratie HIERBIJ LOGO

In datzelfde 2015 was er weer een provinciaal ‘concours’, dit maal in het mooie CC Zwaneberg van Heist-op-den-Berg. Die zonnige zondag 4 oktober speelden we van Kevin Houben ‘Lake of the Moon’ (de componist zelf had bij ons een repetitie gedirigeerd) en de delen II en III uit ‘Three Extraordinary Journeys’ van Philip Sparke, ‘Five Weeks in a Balloon’ en ‘Around the World in 80 Days’. De jury gaf ons grote onderscheiding in de categorie ‘uitmuntendheid’.
Voorzitter Francis was blij verrast met de resultaten op de concours: “Onder de kundige leiding van Patrick Milbou hebben we in de twee voorbije wedstrijden verrassend goede punten gekregen. Heel mooi. Daarna hebben we die schitterende resultaten uitbundig gevierd.”
Misschien waren dit de laatste ‘concours’. Immers, de culturele activiteiten verhuisden van het provinciale naar het Vlaamse niveau. Daar heeft toenmalig “cultuurminister” Sven Gatz onze subsidies en de daarmee verbonden concours afgeschaft.

Afscheid van dirigent en voorzitter

2017 werd een jaar vol afscheid.
In januari meldde dirigent Patrick Milbou dat hij na tien jaar trouwe dienst (en veel meer dan dat) afscheid nam van onze fanfare: “Thematische jaarconcerten, nauwe samenwerking met muziekacademie, dagscholen, andere culturele partners, verrassende en originele concerten in en buiten Herenthout en daarenboven een bevestiging van onze muzikale kwaliteiten tijdens de provinciale concoursen. Dit zijn verwezenlijkingen waar we samen trots op mogen zijn.”
Na geslaagde Palmenconcerten werd Patrick in de bloemetjes gezet: “De grootste cadeau die ik kreeg, is me reeds elke donderdagavond gegeven. Keer op keer samen twee uur lucht proberen om te toveren tot de schoonheid van samenklank en samenhorigheid. En dat ik deze groep daarbij mocht inspireren en dirigeren was een waar voorrecht. De persoonlijke weg die ik hierbij kon uitstippelen was voor sommigen misschien niet de meest rechte maar het was voor mij de enige oprechte. Door de jaren heen hebben we deze eerder kronkelige weg bewandeld met onderweg nieuwe onbetreden paadjes met al evenveel verrassingen.”
Onze chroniqueur Karel Janssens over het afscheid van Patrick:
“Nu Patrick, u leidde de fanfare in wel en wee,
Ik vond u een toffe pee.
U was een sociale dirigent,
En af en toe stak u ons in een tent.
Daarop trokken we gekke bekken,
Want wij waren alleen gewoon om rond te trekken.
Wij hebben veel plezier gehad aan uw dirigeren,
Soms was u precies aan ’t jongleren.”
Dat jaar was een jaar vol verandering. Want midden 2017 legde ook Francis Van Beylen zijn functie van voorzitter neer, gekweld door een slechte rug. Hij heeft zich zijn 6,5 jaar voorzitterschap niet beklaagd: “Alles verliep bijzonder aangenaam. Eigenlijk hebben we topprestaties geleverd. De werking liep heel vlot; ik kan me geen wrijvingen herinneren. Alle bestuursleden kwamen stipt naar de vergadering; ze kwamen allemaal helpen, ook hun vrouwen.”
Al in 2013 werd Erik Verreet verkozen tot ondervoorzitter. Hij leidt nu de vergaderingen van het bestuur.
ALC
Intussen heeft het gemeentebestuur onze fanfare erkend in het kader van de ‘alternatieve leercontext’ (ALC) wat erop neerkomt dat leerling-muzikanten aan de Gemeentelijke Muziekacademie hun samenspel in onze fanfare of onze jeugdband JOLO mogen doen.

Dirigent: Jochen Van Laere

Uit een tiental kandidaten koos het bestuur Jochen Van Laere uit Herentals als nieuw dirigent. Op 20 april 2017 gaf Jochen zijn eerste repetitie.

Nog steeds geen nieuwe podiumzaal

De voorbije tien jaar was de ‘podiumzaal’ het monster van Loch Ness in de Herenthoutse gemeentepolitiek.
Als in 2018 een nieuw gemeentebestuur verkozen wordt, zijn de plannen om de site ‘Verheyen’ om te bouwen, helemaal van de baan. Door de aankoop van het gelijkvloers van het aanpalende Markt 21, is het intussen mogelijk de nooduitgang van de Lux te verbreden zodat de (toegelaten) capaciteit van de zaal vergroot van 180 naar 300, 400 man. In een gesprek met de fanfare in mei 2019 legde burgemeester Stijn Raeymaekers zijn ideeën uit:
- Zaal Lux blijft een ‘all-round podiumzaal’,
- De elektriciteit en verwarming zijn aan vernieuwing toe,
- De balustrade van het balkon moet verhoogd worden (bijvoorbeeld, met glas),
- Het podium van de zaal kan de repetitieruimte van de fanfare blijven, mits wat renovatie.
We kijken uit naar wat er de komende jaren uit de bus komt.

Corona-lockdown en het jaar 2022

Door de Coronamaatregelen van de regering Wilmès gingen in 2020 de Palmenconcerten niet door. De fanfare lag voor enkele weken compleet stil.
Maar we geven niet op: een reeks muzikanten bleven via Facebook hun muzikale ideeën spuien.
En in oktober 2019 kwamen zeven muzikanten samen. Zij willen de viering van 150 jaar fanfare vorm geven. Dat feest is voorzien voor het jaar 2022.