Vrijdag, zaterdag en zondag 17, 18 en 19 juli: Voetbaltornooi

Het weer was aangenaam, de stemming opperbest en er werd een stevig potje gevoetbald. Meer moet dat niet zijn voor een geslaagd familievoetbaltornooi. 
 
De vrijdagavondmatch
 
Ook vrijdag was het warm en zonnig. Nog voor de match begon, stonden de muzikanten al te zweten. Met een groepje van ongeveer 10 man, stonden we ons voor te bereiden op de match. Met ‘voorbereiden’ bedoel ik iets drinken en ondertussen proberen om de match toch nog af te schaffen. 
Het bestuur was keihard en de match werd niet afgeschaft, tot teleurstelling van enkele oudere muzikanten. Dus begaven we ons richting de kleedkamers. In tenue stapten we richting het veld, terwijl enkele laatkomers zich nog snel gingen omkleden.
 
Het was een match op een klein veld met kleine goals. Alhoewel één ploeg uit zo goed als allemaal mannen van de jongere garde bestond (en dus de ‘topfavoriet’‐titel kreeg toegeschreven) , was het toch de andere ploeg, met vooral iets wat oudere muzikanten, die de meeste goals maakten. Johnny, of beter ‘Messi’, speelde een uitstekende wedstrijd en was ook na de tweede rustpauze nog niet moe.
 
Iedereen deed zijn uiterste best. Ook voor de toeschouwers was het een aangename match. Hier en daar lukte iemand een mooie passeerbeweging, creëerde een ploeg een mooi passenspel, ging er al eens iemand tegen de grond en ja, maakte ook iemand een own‐goal (en dan nog degene die nog steeds voetbalt…).
Na 3 matchperiodes en 2 welverdiende drinkpauzes, verlieten we moe en bezweet het veld en trokken we ons terug in de kantine om de fanfare te sponsoren en terug te blikken op weer een geslaagde start van het tornooi.
 
Zaterdag en zondag
 
Het warme maar wisselvallige zomerweer zette zich door. Wat zever, af en toe een harde bui, maar omdat de temperatuur hoog bleef, stoorden de onregelmatige buien niet. De families hadden mooie ploegen verzameld die vlotte combinaties op de grasmat toverden. 
 
In de kantine liep alles vlot dankzij een goede bezetting zowel in de keuken, aan de togen als bij de bediening. Zoals steeds waren de ‘sociale momenten’ na de matchen de hoogtepunten van deze dagen. Er doken zaterdag en zondag telkens een ruim dozijn muzikanten op, die met veel ijver en heel fris de deuntjes uit het ‘dansboekje’ speelden. 
En dit jaar met als een ‘special guest star’, Koen Van Laer achter de drum. Deze oud-muzikant had er duidelijk zin in. Zijn enthousiast slagwerk inspireerde de rest tot mooie prestaties. 
Als de groep ergens halverwege met veel bravoure ‘Alte Kameraden’ inzet en deze geweldige mars tot een goed einde brengt, weet je dat ze in hun kringetje zitten te genieten. Op hun ‘Land van Hawaï’ zette een vermetel koppel het zelfs op dansen. Er was sfeer te koop. 
 
Familie Verstappen wint !
 
Uiteindelijk gaven de wedstrijden het volgende resultaat:
1e plaats en beker van de voorzitter: familie Verstappen
2e plaats: familie Bierinckx
3e plaats: familie Smits
4e plaats familie Wagemans
5e plaats: familie Verbruggen
6e plaats: familie Cambré
 
Na de fanfaremuzikanten  lieten ook wat voetballers hun muzikale talenten zien. Hier zette de familie Cambré, de sportieve verliezers, de hoofdtoon. Opnieuw voerde Koen Van Laer (dezelfde als achter de drums) de bende aan: hij klom enkele keren op de stoel om zijn gelegenheidsrijmen voor te zingen, daarbij ondersteund door de hele zaal. 
 
Als de stamhoofden van de families zondagavond ons uitwuifden met een ‘volgend jaar komen we zeker terug’, was het duidelijk: ook het 43e familievoetbaltornooi was gelukt.